Voorkeur voor zoet

Of we als kind wel of niet iets lekker vinden wordt met name bepaald door aangeboren en aangeleerde smaakvoorkeuren. Het is daarom belangrijk om als kind aan zoveel mogelijk smaken te wennen. Het leren waarderen van zuur kan al op zeer jonge leeftijd en blijkt het sterkst beïnvloedbaar in het eerste levensjaar. Kinderen met een zuurvoorkeur blijken gevarieerder te eten, bijvoorbeeld meer soorten fruit, en zijn minder kieskeurig in wat ze lekker vinden.

Tijdens de puberteit neemt de voorkeur voor zoet af, totdat een voorkeur voor matig zoet is bereikt bij volwassenen. De voorkeur voor heel zoet die we bij kinderen zien, geldt dus niet voor volwassenen. Een verklaring hiervoor is dat kinderen in de groei zijn en dus relatief meer energie nodig hebben dan volwassenen. Na de leeftijd van 55 jaar, komt het vaker voor dat volwassenen niet meer goed kunnen proeven of ruiken. Hierdoor kan het zijn dat ze eten en drinken als minder zoet ervaren dan volwassenen jonger dan 55 jaar. Dit kan gepaard gaan met een voorkeur voor voedingsmiddelen met een intensere (zoete) smaak. 

Men denkt vaak dat het regelmatig eten van zoete producten kan leiden tot gewenning aan een zoete smaak. Het verbieden van het eten van zoete producten door ouders leidt echter niet tot gewenning aan een minder zoete smaak bij kinderen. Onderzoek toont namelijk aan dat kinderen van ouders met een streng snoepbeleid een grotere zoetvoorkeur hebben dan kinderen bij wie thuis een soepeler snoepbeleid wordt gehanteerd. Overigens is het nog onduidelijk of je echt kunt wennen aan minder zoet. Onderzoeksresultaten op dit gebied zijn nog tegenstrijdig.