Suiker zit in veel producten. Het kan er van nature in zitten, zoals in fruit, of het wordt aan producten toegevoegd. Dat kan in de vorm van kristalsuiker, maar ook bijvoorbeeld als stroop, honing of geconcentreerd (vruchten)sap. Op het etiket kun je zien welke en hoeveel suikers er in een product zitten. Suikers zitten dus niet zomaar 'verstopt' in voedingsmiddelen, zoals weleens wordt gedacht. Waar vind je die suikers dan op het etiket? En wat betekent de claim 'zonder toegevoegde suikers' eigenlijk? Je leest het op deze pagina.

Ingrediëntenlijst

In de ingrediëntenlijst zie je welke suikers zijn toegevoegd. Voorbeelden hiervan zijn suiker (sacharose), glucosestroop, geconcentreerd appelsap of honing. Als fabrikant mag je alleen 'suiker' op het etiket vermelden als je ook daadwerkelijk sacharose hebt toegevoegd. Suikers met een andere scheikundige samenstelling dan sacharose, zoals glucosestroop en lactose moeten met een hun specifieke benaming genoemd worden. In de Warenwet is vastgelegd wat fabrikanten op het etiket moeten zetten. Zo moeten ze altijd alle ingrediënten vermelden en er moet een voedingswaarde op het etiket staan.

Waarom staan suikers soms meerdere keren in de ingrediëntenlijst?

In de wet staat dat bij samengestelde ingrediënten (een ingrediënt dat uit meerdere ingrediënten bestaat) de ‘losse’ componenten van dat ingrediënt er tussen haakjes achter moeten staan. Bekijk het voorbeeld van chocoladebiscuits.

Soms zie je op een etiket of verpakking de claim ‘zonder toegevoegde suikers’ staan. Dit mag een fabrikant alleen onder bepaalde voorwaarden op een verpakking zetten. Deze claim mag bijvoorbeeld niet gebruikt worden als er geconcentreerd vruchtensap, honing of stroop in het product zit. Dat soort ingrediënten worden gebruikt om het product te zoeten en dan is het verboden de claim te gebruiken.

Intensieve (of kunstmatige ) zoetstoffen zijn geen voedingsstoffen, maar hulpstoffen en reageren in het lichaam anders dan suikers. Daarom is de claim ‘zonder toegevoegde suikers’ wel toegestaan bij producten waaraan zoetstoffen zijn toegevoegd. Bij producten die van nature suikers bevatten mag de claim ‘zonder toegevoegde suiker’ ook gebruikt worden. Wel moet de fabrikant dan vermelden dan het product ‘van nature aanwezige suikers’ bevat.

‘Suikervrij’ en ‘suikerarm’ zijn beide voedingsclaims. Voedingsclaims zeggen iets positiefs over de samenstelling van een product en mogen alleen gebruikt worden als deze op de Europese lijst van goedgekeurde claims staat.

Een voedingsmiddel moet voldoen aan de eisen van een claim om deze te mogen dragen. Zo mag de producent alleen de claim ‘suikervrij’ gebruiken wanneer het suikergehalte van het product maximaal 0,5 gram per 100 gram (of 0,5 gram per 100 milliliter) bedraagt. De claim ‘suikerarm’ mag gebruikt worden wanneer het product maximaal 5 gram per 100 gram (of 2,5 gram per 100 milliliter) bedraagt.

Bij de claim ‘suikervrij’ zit er dus minder suiker in het product dan bij de claim ‘suikerarm’.

Suikers bij de voedingswaardetabel

Voedingskundig gezien zijn alle suikers hetzelfde. Dat wil zeggen dat ons lichaam geen verschil maakt tussen van nature aanwezige suikers en toegevoegde suikers. Daarom is de fabrikant verplicht alle suikers bij elkaar op te tellen en te vermelden in een voedingswaardetabel onder het kopje 'waarvan suikers'. Zo weet je precies hoeveel suikers er in een product zitten.