Suiker zit in veel producten. Het kan er van nature in zitten, zoals in fruit, of het wordt aan producten toegevoegd. Dat kan in de vorm van kristalsuiker, maar ook bijvoorbeeld als stroop, honing of geconcentreerd (vruchten)sap. Op het etiket kun je zien welke en hoeveel suikers er in een product zitten. Suikers zitten dus niet zomaar 'verstopt' in voedingsmiddelen, zoals weleens wordt gedacht. Waar vind je die suikers dan op het etiket? En wat betekent de claim 'zonder toegevoegde suikers' eigenlijk? Je leest het op deze pagina.

Ingrediëntenlijst

In de ingrediëntenlijst zie je welke suikers zijn toegevoegd. Voorbeelden hiervan zijn suiker (sacharose), glucosestroop, geconcentreerd appelsap of honing. Als fabrikant mag je alleen 'suiker' op het etiket vermelden als je ook daadwerkelijk sacharose hebt toegevoegd. Suikers met een andere scheikundige samenstelling dan sacharose, zoals glucosestroop en lactose moeten met een hun specifieke benaming genoemd worden. In de Warenwet is vastgelegd wat fabrikanten op het etiket moeten zetten. Zo moeten ze altijd alle ingrediënten vermelden en er moet een voedingswaarde op het etiket staan.

Waarom staan suikers soms meerdere keren in de ingrediëntenlijst?

In de wet staat dat bij samengestelde ingrediënten (een ingrediënt dat uit meerdere ingrediënten bestaat) de ‘losse’ componenten van dat ingrediënt er tussen haakjes achter moeten staan. Bekijk het voorbeeld van chocoladebiscuits.

Suikers bij de voedingswaardetabel

Voedingskundig gezien zijn alle suikers hetzelfde. Dat wil zeggen dat ons lichaam geen verschil maakt tussen van nature aanwezige suikers en toegevoegde suikers. Daarom is de fabrikant verplicht alle suikers bij elkaar op te tellen en te vermelden in een voedingswaardetabel onder het kopje 'waarvan suikers'. Zo weet je precies hoeveel suikers er in een product zitten.